Ο 35χρονος πυροσβέστης Αυγουστίνος Χατζηγιάννης τρέχει για τα παιδιά με καρκίνο. Η ζωή του και οι δυσκολίες που τον δυνάμωσαν.
Πίστη, θέληση, δύναμη ψυχής… Αυτά είναι μερικά χαρακτηριστικά που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να ξεπεράσει τις δυνατότητες και τα όρια του για να καταφέρει να πετύχει τους στόχους που θέτει στη ζωή του. Στόχους, οι οποίοι δεν έχουν κάποιο οικονομικό όφελος, αλλά ηθικό… Ένας τέτοιος άνθρωπος, είναι και ο Αυγουστίνος Χατζηγιάννης, ο οποίος τρέχει με τη στολή του πυροσβέστη για καλό σκοπό και για τα παιδιά που δίνουν τη δική τους μάχη στη ζωή.
Τρέχει για τα παιδιά με καρκίνο και αυτισμό
Ο 35χρονος πυροσβέστης από τη Λεμεσό, έτρεξε πρόσφατα αμέτρητα χιλιόμετρα με τη στολή του, για τα παιδιά στο Καραϊσκάκειο αλλά και για τους Μικρούς Ήρωες, που αποτελεί πρωτοβουλία του Ευρωβουλευτή Λουκά Φουρλά, αναφορικά με τα παιδιά που δίνουν τον δικό τους αγώνα στο παιδοογκολογικό.“Τρέχω για δυο σκοπούς… Για τα παιδιά από το Καραϊσκάκειο αλλά και για τους Μικρούς Ήρωες. Διοργάνωσα επίσης και δυο φιλανθρωπικούς αγώνες μέσω του Run to Fight, to 2018 και το 2019. Την πρώτη φορά ήταν για τους Μικρούς Ήρωες του παιδογκολογικού και τη δεύτερη φορά για τα παιδιά με αυτισμό“.
Ο θάνατος της μητέρας του και το bullying στο σχολείο
Η ζωή του Αυγουστίνου Χατζηγιάννη δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα, αφού από παιδική ηλικία έχασε τη μητέρα του. Ο θρήνος της απώλειας τεράστιoς… Μα ο ίδιος προσπάθησε να βρει τα πόδια του… Αλλά τελικά δεν ήταν και το πιο απλό, αφού λόγω του ότι ήταν ένα υπερβάρο παιδί, δέχθηκε bullying στο σχολείο, κάτι που σήμερα, όπως ο ίδιος εκμυστηρεύεται στον REPORTER, τον έκανε ακόμη πιο δυνατό.“Όταν ήμουν νεαρός, είχα δύσκολη παιδική ηλικία, γιατί έχασα τη μητέρα μου όταν ήμουν εννέα ετών. Μετά έγινα υπέρβαρο παιδί και πάλεψα πολύ για να ξεπεράσω την παχυσαρκία και να γίνω αυτό που είμαι τώρα. Σε τέτοια μικρή ηλικία να δεχθείς ένα πλήγμα στη ζωή σου, είναι μάθημα ζωής. Ή που θα τα βάλεις κάτω, ή που θα συνεχίσεις. Στην αρχή ήταν δύσκολο για μένα, γιατί είχα την παχυσαρκία και μάλιστα δεχόμουν και bullying στο σχολείο. Υπήρχαν όλα αυτά δυστυχώς αλλά πρέπει να στηρίξουμε και να καταλάβουμε ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά προβλήματα στη ζωή μας και να βοηθήσουμε τα παιδιά μας. Να τους μεταδώσουμε τα μηνύματα ότι ποτέ δεν τα παρατάμε. Και αυτό προσπαθώ και με τα δικά μου, δυο παιδιά που έχω. Όπως οι πυροσβέστες προσπαθούν να ξεπεράσουν τα όριά τους για να σώσουν μια ζωή από τη φωτιά, το ίδιο ισχύει και στη δική μας τη ζωή, να μην τα παρατάμε αλλά αντιθέτως να δυναμώνουμε μέσα από κάθε δυσκολία“.Ο λόγος που τρέχει χιλιόμετρα σήμερα ο 35χρονος πυροσβέστης, είναι η ευαισθησία που του προκάλεσε η κίνηση του Λούκα Φουρλά, όταν έχασε τη μονάκριβή του κόρη. Όπως εξηγεί ο Αυγουστίνος, “το 2018 είδα ότι ο Λουκάς Φουρλάς, είχε χάσει την κόρη του. Δεν έχω κάποια σχέση μαζί του, απλά τον γνώριζα σαν τηλεοπτικό πρόσωπο. Και όταν έμαθα ότι έχασε την κόρη του από καρκίνο, σαν πατέρας και εγώ δυο μικρών παιδιών δεν μπορούσα να φανταστώ το πόσο πόνεσε και πόσες δυσκολίες αντιμετώπισε. Και έτσι είπα γιατί να πολεμούν μόνοι τους αυτοί οι άνθρωποι και γιατί να μην προσπαθήσω και ‘γω να βοηθήσω αυτές τις οικογένειες που το έχουν ανάγκη. Ειδικά τα παιδιά με καρκίνο που επιβάλλεται να μεταφερθούν και στο εξωτερικό για θεραπείες, οι απαιτήσεις είναι τεράστιες, τόσο στον οικονομικό και ψυχολογικό τομέα. Έτσι επέλεξα και εγώ τον δικό μου αγώνα να τον ονομάσω Run to Fight, επειδή τρέχουμε και πολεμούμε και εμείς μαζί τους”.
Μέχρι τα 30 χιλιόμετρα τρέχεις με τα πόδια, μετά τα 30 τρέχεις με την καρδιά
Πόσο εύκολο είναι όμως να τρέχεις τόσα χιλιόμετρα με τη βαριά στολή του πυροσβέστη; Όπως εκμυστηρεύτηκε ο 35χρονος πυροσβέστης, αντιθέτως, δεν είναι καθόλου εύκολο και απλό. “Η στολή του πυροσβέστη είναι στεγανή και όπως δεν αφήνει τη φωτιά να διαπεράσει, το ίδιο και το οξυγόνο για να αναπνεύσει το σώμα. Έτσι χρειάζεται μια σταθερότητα όταν τρέχεις για να μην πάθεις θερμοπληξία. Έχω και κάποια χρόνια στην πυροσβεστική Υπηρεσία όμως, είμαι και εκπαιδευτής των πυροσβεστών και έχω αρκετή εμπειρία σε αυτό το κομμάτι. Έτρεξα ακόμη δυο φορές με την πυροσβεστική στολή, δυο ημιμαραθώνιους. Αυτή τη φορά όμως, έχω ως στόχο να τρέξω ολόκληρο τον μαραθώνιο με τη στολή μου και για τα 100 χιλιόμετρα. Ήδη άρχισα προπονήσεις και θα επιλέξω κάποιο συναφή φιλανθρωπικό σκοπό για να στηρίξω τα άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα”.Αναντίρρητα, η δύναμη ψυχής που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να πραγματοποιήσει τέτοιου είδους αγώνες, είναι τεράστια. Το πάθος και η θέληση που επιβάλλεται να διακατέχει τον κάθε δρομέα πρέπει να είναι στο ζενίθ, καθώς η δύναμη που χρειάζεται είναι πέραν της ανθρώπινης φύσης. “Το νιώθω πάρα πολύ κάθε φορά… Μέχρι τα 30 χιλιόμετρα τρέχεις με τα πόδια, μετά τα 30 όμως τρέχεις με την καρδιά. Φυσικά όταν υπάρχει έτσι σκοπός, σκέφτεσαι τα παιδιά τι μάχες δίνουν κάθε μέρα, αν και δεν γνωρίζω από πρώτο χέρι, αλλά έχω διαβάσει πολλά και μίλησα με ανθρώπους που περνούν τον δικό τους Γολγοθά. Μου δίνουν μια ιδιαίτερη δύναμη και σκέφτομαι,Όταν τρέχω σκέφτομαι αυτά τα παιδιά που παλεύουν κάθε μέρα και αυτό είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ήρωα αλλά ούτε κάτι ξεχωριστό. Απλά προσπαθώ να δώσω λίγη ένταση στη φωνή των ατόμων που αντιμετωπίζουν την οποιαδήποτε ασθένεια και να βοηθήσουμε όσο γίνεται τα μικρά παιδιά”.Ερωτηθείς εάν υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο και βοήθεια εκ μέρους του, ο 35χρονος πυροσβέστης, απάντησε ότι μερικές φορές ο κόσμος είναι διστακτικός αλλά λόγω του εμπλέκεται ο αθλητισμός, οι αθλητές στηρίζουν αυτή την προσπάθεια που γίνεται. “Αυτή τη φορά λόγω του κορωνοϊού ήταν ατομική η προσπάθειά μου και γι’ αυτό αναγκάστηκα να τρέξω μόνος. Ο κόσμος πρέπει να τρέχει όμως και να αθλείται. Και εγώ θέλω να στείλω ένα μήνυμα στον κόσμο και να του πω να γυμνάζεται και να τρέχει και να στηρίζει τις ανθρώπινες αξίες με ανιδιοτέλεια. Υπάρχουν τα μέσα να στηρίξει ο ένας τον άλλο, υπάρχουν τα μέσα να αναπτυχθούν θεσμοί και να στηρίξουμε κάποια άτομα που το έχουν πραγματικά ανάγκη”.ΠΗΓΗ: www.thetoc.gr
