Η γυναίκα που “ρίχνεται” στα μέτωπα της φωτιάς.
Κατέκτησε με δυναμισμό, πάθος και θέληση ένα πόστο που συνήθως αποτελεί «ανδρική υπόθεση».
Για την ίδια όμως, δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές. Πήρε επαγγελματικό δίπλωμα, εκπαιδεύτηκε και πλέον βρίσκεται στο τιμόνι των υδροφόρων οχημάτων του Πυροσβεστικού Σώματος.
Ο λόγος για την Πατρινή Λαμπρινή Μπούσια, τη μοναδική οδηγό τέτοιου βαρέος τύπου οχήματος, που υπηρετεί τον τελευταίο χρόνο στον Α΄ Πυροσβεστικό Σταθμό Πάτρας.
Μία μάχιμη πυροσβέστρια, η οποία κάνει βάρδιες, μπαίνει στα πύρινα μέτωπα και προσπαθεί να μεταφέρει τους συναδέλφους της με ασφάλεια και όσο γίνεται πιο γρήγορα στο συμβάν.
Την συναντήσαμε και μας μίλησε για την επιλογή της να κάνει μια δύσκολη, απαιτητική και επικίνδυνη δουλειά.
Μας κατέθεσε την εμπειρία της, αυτό που έχει εισπράξει από τους συναδέλφους της, αλλά και τους πολίτες και δηλώνει πως τόσο τα δύο παιδιά της όσο και τα μέλη της οικογένειάς της αισθάνονται περήφανοι γι’ αυτήν, γιατί υπηρετεί με αγάπη και σθένος ένα επάγγελμα-λειτούργημα, που στόχο έχει την κοινωνική προσφορά.
«Γ»: Κυρία Μπούσια, υπηρετείτε στην Πυροσβεστική, έναν ανδροκρατούμενο κατά βάση χώρο. Πώς πήρατε αυτήν την απόφαση; Ήταν όνειρο ζωής;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε κάποιον πυροσβέστη στο οικογενειακό μας περιβάλλον, οπότε και δεν ήταν αυτό που σκεφτόμουν ως επαγγελματική αποκατάσταση. Είμαι απόφοιτη Γενικού Λυκείου. Έχω σπουδάσει “Διοικητικό & Οικονομικό Στέλεχος Επιχειρήσεων”, γνωρίζω δύο ξένες γλώσσες και έχω επαγγελματικό δίπλωμα οδήγησης. Εργαζόμουν σε λογιστικό γραφείο, όταν ξεκίνησα ως εθελόντρια πυροσβέστρια στην Πάτρα το 2001. Μετά από λίγο καιρό στην ενεργό δράση, μπήκε στην καρδιά μου για τα καλά το επάγγελμα-λειτούργημα του πυροσβέστη. Προσπάθησα να πάρω όσο περισσότερα εφόδια μπορούσα, για να φθάσω στην επίτευξη του στόχου μου. Μετακομίζοντας στην Αθήνα το 2003 εντάχθηκα στο Πυροσβεστικό Σώμα
με σύμβαση ως οδηγός πυροσβέστης εποχικής απασχόλησης και υπηρέτησα στο Πυροσβεστικό Κλιμάκιο της Αίγινας έως το 2012. Κατόπιν συστάθηκε η κατηγορία των Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης, όπου και εντάχθηκα, αποφοιτώντας από τη Σχολή Εκπαίδευσης της ΔΙΠΥΝ Πειραιά. Συνέχισα να εργάζομαι στην υπηρεσία της Αίγινας, απ’ όπου μετακινήθηκα το 2015 στον 3ο Πυροσβεστικό Σταθμό Πειραιά. Από το καλοκαίρι του 2017 υπηρετώ στον Α’ Πυροσβεστικό Σταθμό της Πάτρας.
Ανδροκρατούμενος χώρος ναι, αλλά όχι ότι δεν μπορούν και οι γυναίκες να σταθούν ισάξια δίπλα τους. Υπάρχουν γυναίκες στο Σώμα που έχουν καταφέρει αρκετά πράγματα κατακτώντας υψηλές θέσεις, αναλόγως του βαθμού τους.
πηγη:policenet.gr
