Οι πυροσβέστες έχουν μικρότερο προσδόκιμο ζωής από τον μέσο πληθυσμό και είναι τρεις φορές πιο πιθανό να πεθάνουν στην εργασία, λόγω εγγενών κινδύνων, σωματικών και πνευματικών πιέσεων και εκθέσεων σε τοξικές και καρκινογόνες ενώσεις που απελευθερώνονται στον καπνό.
Το Πανεπιστήμιο του Cincinnati, σε σχετική μελέτη των Cindy Clarke και τον Mark J. Zak, μελετώντας την πενταετία 1992-1997 παρατήρησαν ότι στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την στατιστική απογραφή θανατηφόρων επαγγελματικών τραυματισμών (CFOI) 259 πυροσβέστες σκοτώθηκαν στο καθήκον σε επιχειρήσεις κατάσβεσης πυρκαγιών και διασώσεις. Στην ίδια μελέτη καταγράφεται ότι κάθε χρόνο, κατά μέσο όρο, περίπου 50 πυροσβέστες πεθαίνουν από τραυματισμούς στο καθήκον που αντιπροσωπεύει περίπου το 1% όλων των θανατηφόρων τραυματισμών στην εργασία.
Ένα ακόμα δραματικό στοιχείο για το επάγγελμα έρχεται από την επαγγελματική ένωση των Πυροσβεστών στην κομητεία Marin στην Καλιφόρνια, όπου ο κατάλογος των πεσόντων Πυροσβεστών δείχνει μια δραματική αύξηση στην εμφάνιση θανάσιμων καρκίνων, με τους πυροσβέστες να πεθαίνουν συχνά σε 1-3 χρόνια από τη συνταξιοδότησή τους. Στη μαύρη λίστα συμπεριλαμβάνονται τουλάχιστον 6 θάνατοι από καρκίνο τα τελευταία 10 χρόνια Πυροσβεστών ηλικίας 30 έως 56 ετών και περίπου δώδεκα άλλων που υποβάλλονται σε θεραπεία.
Μια μελέτη που διεξήχθη από το Εθνικό Ινστιτούτο Επαγγελματικής Ασφάλειας και Υγείας (NIOSH) για τη θνησιμότητα και την εμφάνιση καρκίνου σε πυροσβέστες καριέρας δείχνει αυξημένο κίνδυνο για διάφορους τύπους καρκίνου – και για όλους τους καρκίνους σε συνδυασμό – σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό των ΗΠΑ.
Σε άλλη αναφορά που δημοσιεύεται στο The Journal of Occupational and Environmental Medicine, 2010, σημειώνει: «Οι πυροσβέστες διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από τον γενικό πληθυσμό για τον καρκίνο και συγκεκριμένα αυξημένος κίνδυνος για Καρκίνο των όρχεων 102%, για Πολλαπλό μυέλωμα 53%, για Λέμφωμα μη Hodgkin 51% για Καρκίνο του δέρματος 39%, για Καρκίνο του εγκεφάλου 32%, για Καρκίνο του στομάχου 22%, για Καρκίνο του παχέος εντέρου 21%.
Ιδιαίτερα ανησυχητικά στοιχεία παρουσιάστηκαν πριν λίγες μέρες στην ιστοσελίδα www.cbsnews.com σε ανάρτηση με τον τίτλο «Οι πυροσβέστες μάχονται τον καρκίνο του επαγγέλματος» .
Στην ανάρτηση επισημαίνεται η δήλωση του Dr. Jeffrey Burgess, επικεφαλής ερευνητών στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα που σημειώνει: “Ο κίνδυνος καρκίνου που έχουν οι πυροσβέστες είναι μοναδικός στο να είναι κάποιος πυροσβέστης. Έχουν τόσους πολλούς τύπους καρκίνων που έχουν αποδειχθεί ότι είναι εκτεθειμένοι. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους πυροσβέστες σήμερα έχει αλλάξει, από τις πυρκαγιές στους καπνούς που παράγουν αυτές οι φωτιές».
Σύμφωνα με τη τη Διεθνή Ένωση Πυροσβεστών, από το 2002, σχεδόν δύο στους τρεις πυροσβέστες που πέθαναν στη γραμμή του καθήκοντος πέθαναν από καρκίνο.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του επικεφαλής των Πυροσβεστών της Βοστόνης, Joseph Finn: «Έχουμε περίπου 13 μέλη που αγωνίζονται σε διάφορα στάδια καρκίνου, εν ενεργεία αλλά και πολλούς συνταξιούχους. Από το 1990, ο καρκίνος σκότωσε περισσότερους από 200 συναδέλφους».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μελέτη για τη θνησιμότητα και τη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου στους Πυροσβέστες των ΗΠΑ από το Σαν Φρανσίσκο, το Σικάγο και τη Φιλαδέλφεια (1950-2009), που δημοσιεύτηκε στην Εργασιακή και Περιβαλλοντική Ιατρική. Σε αυτή την έρευνα σε ένα δείγμα 24.398 Πυροσβεστών, εντοπίστηκαν 4.461 περιπτώσεις κακοηθών όγκων.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η αύξηση των καρκίνων μεταξύ των πυροσβεστών μπορεί να συνδέεται με αλλαγές στα σύγχρονα δομικά υλικά και την αυξημένη χρήση πλαστικών, τα οποία εκλύουν τοξίνες και καρκινογόνους παράγοντες όταν καίγονται.
Στη μάχη με τη φωτιά προστίθεται από ότι φαίνεται και η μάχη με τις επιπτώσεις στην υγεία…
Δυστυχώς στη χώρα μας, δεν υπάρχουν αντίστοιχες μελέτες που να καταγράψουν με νούμερα και στοιχεία αυτήν την παγκόσμια πυροσβεστική πραγματικότητα.
Ίσως αυτό συμπεριλαμβάνεται στις στρεβλώσεις των πολιτικών ηγεσιών που δεν έχουν ακόμα σε ικανή προτεραιότητα τη ζωή αυτών που σώζουν ζωές στην πατρίδα μας.
του Γιάννη Σταμούλη, Προέδρου της Εξ/κης Επιτροπής της ΕΑΠΣ
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο τεύχος υπ.αριθ. 3 της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος
