Διανύουμε το τρίτο και μακράν εκρηκτικότερο κύμα της επιδημίας Covid-19 και, δυστυχώς, το Πυροσβεστικό Σώμα δεν έχει μείνει αλώβητο. Πρόσφατο παράδειγμα, τα μαζικά κρούσματα στον 1ο Πυροσβεστικό Σταθμό Αθηνών, έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς πανελλαδικώς, καθώς επίσης και κρούσματα κατά τις δοκιμαστικές παρελάσεις για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου. Αυτή η πρόσφατη μαζική συρροή κρουσμάτων επέφερε μήπως κάποια αλλαγή στα μέτρα πρόληψης και προστασίας του προσωπικού του ΠΣ έναντι της πανδημίας; Κατηγορηματικά όχι.
Αυτή τη στιγμή, το σημαντικότερο μέτρο προστασίας των πυροσβεστών έναντι του covid-19 είναι η λειτουργία των υπηρεσιών με το ελάχιστο δυνατό προσωπικό και η εναλλαγή σε δεκαπενθήμερες φυλακές (εργασία – εφεδρεία). Όμως, ακόμη κι αυτά τα μέτρα είναι σχεδόν αδύνατο να εφαρμοστούν σε πολλές υπηρεσίες, αφού η λειψανδρία είτε δεν επιτρέπει την ύπαρξη δύο φυλακών ανά βάρδια (με αποτέλεσμα πρακτικά οι βάρδιες να συνεχίζουν να λειτουργούν και να συγχρωτίζονται κανονικά) είτε να καλούνται διαρκώς επιφυλακές για την αντιμετώπιση πραγματικών συμβάντων ή αναμενόμενων καιρικών φαινομένων (όπως ο ν 4662/2020 προβλέπει από πέρυσι) με αποτέλεσμα τον διαρκή συγχρωτισμό ατόμων από την ενεργή φυλακή και την εφεδρεία. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το γεγονός ότι δεν έχουν παρουσιαστεί άλλες περιπτώσεις όπως αυτή του 1ου Πυροσβεστικού Σταθμού Αθηνών είναι καθαρά θέμα τύχης!
Κι όμως, αν η πολιτεία πραγματικά ήθελε αφενός να προστατέψει το προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος (και άλλων δημόσιων υπηρεσιών πρώτης γραμμής) κι αφετέρου να του εξασφαλίσει τις βέλτιστες συνθήκες αξιοποίησης του δυναμικού του, θα μπορούσε κάλλιστα να διενεργεί μαζικά προληπτικά rapid test λίγο πριν την αρχή και λίγο πριν το τέλος του δεκαπενθήμερου εργασίας κάθε φυλακής. Έτσι, τα όποια κρούσματα θα απομονώνονταν άμεσα και το υπόλοιπο προσωπικό θα ήταν πολύ πιο εξασφαλισμένο κατά τον μεταξύ του συγχρωτισμό. Κι όμως, ακόμη και τώρα που εξαγγέλθηκε η διαθεσιμότητα εβδομαδιαίων rapid test για τον γενικό πληθυσμό, η πολιτεία δεν λαμβάνει κανένα μέτρο προληπτικού ελέγχου των πυροσβεστών. Γιατί;
Μα διότι, πολύ απλά, αν ελεγχθούν συστηματικά όλοι οι πυροσβέστες, υπάρχει μια σημαντική πιθανότητα να εντοπιστούν ασυμπτωματικά κρούσματα τα οποία θα πρέπει να αποσυρθούν από την υπηρεσία για ένα δεκαπενθήμερο. Ποιός όμως θα αναπληρώσει τους συναδέλφους που πιθανά διαγνωστούν θετικοί, όταν η υποστελέχωση και η λειψανδρία είναι κοινή καθημερινότητα στο ΠΣ; Επομένως, η τακτική του «μην ψάχνεις για να μην βρεις» αποτελεί συνειδητή απόφαση, με την ελπίδα της «καλής τύχης» να προφυλάσσει την λειτουργία του Πυροσβεστικού Σώματος. Για την υγεία των πυροσβεστών και των οικογενειών τους ούτε λόγος: πυροσβέστες, υγειονομικοί, αστυνομικοί κ.ά. επευφημούνται από τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές ως «ήρωες», αρκεί να μην απαιτήσουν να έχουν αξιοπρεπείς και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας…
Ένας πυροσβέστης
