Είναι απαραίτητες οι Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας;
Πρόσφατα ψηφίσθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 38 του Ν. 4892/22 με τις οποίες προβλέπεται και ιδρύονται Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων. Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα ακολούθησε η πρόσκληση για την πρόσληψη του προβλεπόμενου προσωπικού εκ 500 στελεχών. Κατωτέρω θα προσπαθήσω να δώσω μια απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα από την δική μου οπτική γωνία .
Είναι γνωστό ότι η φωτιά – το πυρ – είναι ένας σπουδαίος οικολογικός παράγοντας στο οποίο έχουν προσαρμοσθεί όλα τα χερσαία οικολογικά συστήματα (αγροτικά – δασικά) της περιοχής μας. Η προσαρμογή σε αυτόν τον παράγοντα όλων των όντων (φυτά, ζώα, πτηνά, έντομα κλπ) είναι αξιοθαύμαστη και με σοφία δομημένη. Από όλα τα όντα μόνο ο σημερινός άνθρωπος δεν θέλει να προσαρμοσθεί και δημιουργεί προβλήματα με τις συχνές φωτιές – πυρκαγιές που προκαλεί με τις δραστηριότητες του. Τα αίτια που προκαλούν στην ύπαιθρο τις φωτιές – πυρκαγιές είναι φυσικά (κεραυνοί ) και κυρίως από ανθρώπινες δραστηριότητες (εμπρησμοί ή αμέλεια). Η καύση της φυτικής ύλης πάντοτε ακολουθεί το σχήμα :
Φωτιά – πυρκαγιά – Θεομηνία
Και αυτό ανάλογα με την μεγάλη ποσότητα και συνέχεια της καύσιμης ύλης, των ατμοσφαιρικών συνθηκών (άνεμος, υγρασία κλπ), κλίσεων εδάφους κλπ.
Εξυπακούεται όταν το πυρ είναι στη φάση της φωτιάς είναι πολύ πιο εύκολο να ελεγχθεί παρά στην κατάσταση της πυρκαγιάς ή της θεομηνίας.
Κατά συνέπεια κύριος αντικειμενικός στόχος κάθε συστήματος κατάσβεσης πρέπει να είναι ο έλεγχος και κατάσβεση όταν το πυρ είναι στη φάση της φωτιάς.
Είναι γεγονός ότι η Πυροσβεστική Υπηρεσία (ΠΥ) από το 1998 που της ανέθεσαν την αρμοδιότητα κατάσβεσης των φωτιών – πυρκαγιών υπαίθρου απέτυχε παταγωδώς, στην επίτευξη αυτού του σκοπού, παρά τις υπέρογκες οικονομικές δαπάνες που έγιναν, και την ενίσχυση σε προσωπικό, οχήματα, αεροπλάνα κλπ. Η αποτυχία αποδεικνύεται από τα τουλάχιστον 200 ανθρώπινα θύματα και το τουλάχιστον 40% των υπαρχόντων το 1998 δασών και των τεράστιο σε αριθμό κατοικιών – κτηριακών εγκαταστάσεων και αγροτικών εκμεταλλεύσεων που κάηκαν μέχρι σήμερα. Με αποκορύφωμα τις τρομερές ζημιές που έγιναν το καλοκαίρι του 2021. Ίσως έπεται συνέχεια αν δεν γίνει κάτι σοβαρό για να αλλάξει η κατάσταση.
Είναι επίσης γεγονός ότι η Πυροσβεστική Υπηρεσία, όταν θέλει, είναι ικανή, και πρέπει να είναι, για να σβήνει πυρκαγιές, που όπως αναφέραμε πιο πάνω, προέρχονται από φωτιές που πάντοτε θα συμβαίνουν στην ύπαιθρο, σπίτια, εργοστάσια κλπ και δεν προλαβαίνουν να σβήσουν οι αγρότες, οι κάτοικοι των σπιτιών, το προσωπικό των εργοστασίων κλπ. Έτσι αποδείχθηκε στην πράξη ότι η «φιλοσοφία», ικανότητα και η φροντίδα της ΠΥ είναι να προσπαθεί να σβήνει γενικά και πάντα πυρκαγιές. Και να μην προλαβαίνει τις φωτιές στις οποίες εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι πανταχού παρούσα στα πρώτα λεπτά της ώρας έναρξης των. Με συνέπεια οι φωτιές της υπαίθρου σχεδόν πάντα να εξελίσσονται σε πυρκαγιές και με την βοήθεια των κατάλληλων συνθηκών (καύσιμη ύλη, άνεμος, θερμοκρασία κλπ) να επεκτείνονται ανεξέλεγκτα με τις δυσάρεστες συνέπειες.
Η αντιμετώπιση και κατάσβεση των πυρκαγιών υπαίθρου εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι υπόθεση μιας υπηρεσίας όσο καλά και αν είναι οργανωμένη. Αλλά αφορά ή πρέπει να αφορά όλη την κοινωνία δηλαδή είναι ένας ακήρυχτος πόλεμος. Και πρέπει να αντιμετωπίζεται και να διεξάγεται με σχέδιο καλά οργανωμένο που θα προβλέπεται η συμμετοχή όλων των ατόμων που μπορούν και πρέπει να προσφέρουν υπηρεσία. Έτσι δεν είναι δυνατόν να απαγορεύεται η προσέγγιση και η συμμετοχή στην κατάσβεση πυρκαγιάς των δασεργατών, αγροτών, ρητινοσυλλεκτών κλπ όπως γίνεται μέχρι σήμερα γιατί μπορεί τάχα να καούν ή αυτοί δεν ξέρουν… Αλλά κουβαλάνε στις πυρκαγιές τους στρατιώτες γιατί αυτοί είναι νέοι και ξέρουν καλύτερα… Λες και οι μεγάλοι (δασεργάτες κλπ) δεν πέρασαν από στρατιώτες… Αλλά να καλούμε τους Ρουμάνους, Πολωνούς κλπ πυροσβέστες, που προφανώς έχουν εμπειρία στις μεσογειακές πυρκαγιές, γιατί εμείς σαν λαός δεν έχουμε ή δεν μπορούμε να σβήσουμε τις πυρκαγιές που εμείς οι ίδιοι προκαλούμε… Εγώ αυτούς τους ξένους πυροσβέστες τους ευχαριστώ για την βοήθεια που προσέφεραν στην κατάσβεση αλλά κυρίως τους ευχαριστώ για τα μαθήματα οργάνωσης και τακτικής κατάσβεσης πυρκαγιάς που έδωσαν στους δικούς μας αρμοδίους και μη.
Σε κάθε πόλεμο όμως είναι απαραίτητη η συμμετοχή του λαού και κυρίως των εφέδρων που πρέπει και επιβάλλεται να καλούνται να προσφέρουν υπηρεσία οργανωμένα και συντεταγμένα με την κατάλληλη προετοιμασία – εκπαίδευση και μέσα εξοπλισμού και στην περίπτωσή μας κατάσβεσης πυρκαγιάς.
Ακόμη τραγικότερο και απαράδεκτο είναι να αδειάζουν οι οικισμοί και τα χωριά από τους κατοίκους και τα σπίτια να παραδίδονται στην μανία της πυρκαγιάς. Το κενό που δημιουργούν οι εκκενώσεις έρχεται και το καταλαμβάνει η πυρκαγιά με τις δυσάρεστες συνέπειες. Στην Ουκρανία γίνεται τρομερός πόλεμος. Οι Ουκρανοί ακούν και βλέπουν τις μπόμπες να πέφτουν δίπλα τους. Τρελοί είναι και δεν εκκενώνουν τις πόλεις τους και την χώρα τους; Ενώ εμείς ενεργούμε σωστά που μόλις δούμε καπνό στον ορίζοντα εκκενώνουμε χωριά και κωμοπόλεις το βάζουμε στα πόδια και ευτυχώς σχεδόν πάντα κοντά είναι η θάλασσα που δεν καίγεται;
Αποδείχθηκε στην πράξη ότι δεν υπάρχει τοπικό σχέδιο αντιμετώπισης μιας πυρκαγιάς. Εξυπακούεται ότι άλλη τακτική κατάσβεσης θα ακολουθήσεις στην περιοχή πχ της Καρύστου και άλλη στα πευκοδάση της Εύβοιας για τον απλούστατο λόγο ότι έχουμε διαφορετική βλάστηση άρα θέλει διαφορετική τακτική άρα κατάρτιση διαφορετικού τοπικού σχεδίου κατάσβεσης. Το οποίο ενδεχομένως να μην δίδει προτεραιότητα στη χρήση αεροσκαφών, που κοστίζουν πανάκριβα, σε αντίθεση με την μέχρι σήμερα ακολουθούμενη τακτική, που σε κάθε φωτιά και όχι μόνο για πυρκαγιά, να καλούνται αεροσκάφη για την κατάσβεση και οι επίγειες δυνάμεις να περιμένουν την έλευση της πυρκαγιάς στους δρόμους ή στη θάλασσα.
Οι καταστροφικές συνέπειες των πυρκαγιών του 2021 δεν πρέπει να επαναληφθούν Δυστυχώς σε ένα μήνα περίπου μπαίνουμε στην νέα αντιπυρική περίοδο και ουσιαστικά κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί από την Πολιτεία και την κοινωνία εκτός από μερικές συσκέψεις και την ψήφιση του άρθρου 38 του Ν 4892/22 με τον οποίο ιδρύθηκαν Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων που έχουν σαν «αποστολή»:
«α. Την συνδρομή στην εκτέλεση έργων δασοπροστασίας έναντι κινδύνου εκδήλωσης πυρκαγιάς.
β. Την υποστήριξη κατά την διενέργεια των επιχειρήσεων κατάσβεσης μέσω εξειδικευμένων πεζοπόρων και αερομεταφερόμενων τμημάτων και χρήσης ειδικών μηχανοκίνητων μέσων και μηχανημάτων έργου και
γ. Την συνδρομή στην αντιμετώπιση των συνεπειών από φυσικές, τεχνολογικές και λοιπές καταστροφές.».
Δηλαδή και πάλι στόχος είναι να σβήνουμε πυρκαγιές και όχι φωτιές που είναι το ζητούμενο και αποτελεσματικό ώστε να μην έχουμε καταστροφές (άνθρωποι, σπίτια, αγροί, δάση κλπ) με επακόλουθες συνέπειες.
Δηλαδή και πάλι στόχος είναι η γιγάντωση της ΠΥ σε προσωπικό και μέσα ενός συστήματος που απέτυχε οικτρά στην αντιμετώπιση των φωτιών – πυρκαγιών υπαίθρου με τις επακόλουθες ζημιές και απώλειες για την κοινωνία και τα δάση.
Δηλαδή και πάλι στόχος είναι αφού θα αυξήσουμε τις αερομεταφορές να χρειαζόμεθα επί πλέον αεροσκάφη, ελικόπτερα άρα δαπάνες (πτήσεων, ανταλλακτικών, αγοράς, ενοικίασης αεροσκαφών κλπ) και έτσι να δίδουμε εργασία και κέρδη σε ξένα εργοστάσια και συμφέροντα.
Δηλαδή και πάλι στόχος είναι η αύξηση του κόστους δαπανών πυρόσβεσης και όχι η μείωση με αντίστοιχη αύξηση των δαπανών πρόληψης. Γιατί φαίνεται ότι το «θεραπεύειν» είναι προτιμότερο του «προλαμβάνειν». Και αυτό αποδεικνύεται σήμερα στην Βόρεια Εύβοια που μετά την καταστροφή βρέθηκαν χρήματα για την δήθεν, αν μπορεί να γίνει, αποκατάσταση (ανθρώπων, υποδομών, αγροτικών εγκαταστάσεων, δασών κλπ) ενώ πριν την πυρκαγιά δεν υπήρχαν χρήματα για την απλή έστω συντήρηση των δασοδρόμων και αντιπυρικών ζωνών. Ντροπή μας…
Δηλαδή και πάλι στόχος είναι η ακόμη περισσότερο συρρίκνωση της Δασικής Υπηρεσίας, εμμέσως πλην σαφώς, αφού η ΠΥ δια του Αρχηγού της, στον οποίο υπάγονται αυτές οι μονάδες, αποκτά αρμοδιότητα στην εκτέλεση έργων δασοπροστασίας με την έγκριση ή όχι της «συνδρομής» του προσωπικού των εν λόγω Μονάδων. Είναι γνωστό ότι τα έργα δασοπροστασίας εκτελούνται από τα Δασαρχεία που ήταν και είναι υποστελεχομένα και χωρίς χρηματοδότηση. Αλλά τα θυμήθηκαν να συνδράμουν στις αποκαταστάσεις των ζημιών και στην επίβλεψη των «αναδόχων» αποκατάστασης. Και αφού ο αρμόδιος Υπουργός δεν μπορεί να ασκεί την δέουσα εποπτεία στα Δασαρχεία ας δώσουμε λίγη στον «επιτυχημένο» Αρχηγό της ΠΥ.
Δηλαδή και πάλι στόχος να αντιμετωπίζουμε τις πυρκαγιές μόνο με ένστολα τμήματα και χωρίς την συμμετοχή του λαού δηλαδή των δασεργατών, των ρητινοσυλλεκτών, αγροτών, μελισσοκόμων, εθελοντών κλπ που έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και συμφέρον. Ο πόλεμος αυτός θα κερδηθεί με την συμμετοχή όλων.
Η δε συντεταγμένη Πολιτεία οφείλει να οργανώσει την συμμετοχή όλων των πολιτών που μπορεί να βοηθήσουν.
Δυο παραδείγματα για να γίνουν περισσότερο κατανοητά τα ανωτέρω.
Υποθέτουμε ότι το Δασαρχείο Χαλκίδας στην περιοχή του δάσους Στενής στη Δίρφυ πρέπει να εκτελέσει ένα έργο δασοπροστασίας π.χ. τον καθαρισμό μιας συστάδας. Πρέπει ο Αρχηγός της ΠΥ να εγκρίνει την συνδρομή των εν λόγω Μονάδων και αυτό γίνεται. Τα στελέχη της Μονάδας Λαμίας ή Ελευσίνας να μεταφέρονται με ελικόπτερα ή άλλα μέσα κάθε μέρα και για όσες ημέρες θα χρειασθεί στο τόπο εργασίας με υψηλό κόστος και κίνδυνο μεταφοράς και δαπάνες υλικών. Μήπως η εργασία αυτή θα μπορούσε να εκτελεσθεί καλύτερα από τον τοπικό Δασικό Συνεταιρισμό (δουλειά στους ντόπιους) ή με εργολαβία με μικρότερο κόστος και μεγαλύτερη ωφέλεια για την τοπική κοινωνία;
Υποθέτουμε ότι στην περιοχή του Δήμου Αλιβερίου –Κύμης ή στη Νήσο Σκύρος ξεκίνησε μια φωτιά στην οποία δεν έγινε άμεση επέμβαση για κατάσβεση στα πρώτα λεπτά από την ώρα έναρξης και εξελίχθηκε σε πυρκαγιά και χρειάζονται ενισχύσεις. Είμαι σίγουρος ότι θα γίνει ότι γίνεται μέχρι σήμερα δηλαδή να καταφθάνουν ενισχύσεις μετά από ώρες ή την επόμενη ημέρα και η πυρκαγιά λόγω της έντασης του ανέμου της περιοχής να έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Και φυσικά η πυρκαγιά λόγω διαστάσεων δεν θα φοβηθεί επειδή θα καταφθάνουν τα λιγοστά εξειδικευμένα στελέχη των Μονάδων Λαμίας ή Ελευσίνας τα οποία ενδεχομένως να είναι κουρασμένα από άλλες πυρκαγιές και σίγουρα δεν γνωρίζουν την περιοχή και δυσκολεύονται λόγω της νύκτας. Ευτυχώς για τους κατοίκους και δυστυχώς για την πυρκαγιά η περιοχή είναι σχετικά κοντά στη θάλασσα και εκεί καταλήγουν σχεδόν όλες οι πυρκαγιές αλλά την ζημιά την έχουν κάνει. Μήπως η οργάνωση των ντόπιων θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα;
Την τρίτη αποστολή των λόγω Μονάδων την θεωρώ συμπληρωματική και δεν χρειαζόταν αφού η ΠΥ έχει, και πρέπει να έχει, τέτοιες Μονάδες για την αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων.
Σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που συνοδεύει την εισηγητική έκθεση του Ν. 4892/22 για την λειτουργία των εν λόγω Μονάδων θα δαπανώνται κάθε χρόνο περισσότερα από 12 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή για την εργασία 500 στελεχών, μικρής ηλικίας, εξαιρετικής ψυχικής και σωματικής κατάστασης, που θα μπορούσαν να είναι πιο χρήσιμα και αποδοτικά σε άλλους τομείς της Εθνικής Οικονομίας, για περίπου 4μήνες που διαρκεί η κύρια αντιπυρική περίοδος οι Έλληνες φορολογούμενοι θα επιβαρύνονται με αυτό το τεράστιο ποσό χωρίς βεβαιότητα για το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Με την προϋπόθεση ότι ναι οι Έλληνες φορολογούμενοι αντέχουν(;) αυτή την δαπάνη, αυτή πρέπει να κατευθυνθεί στην πρόληψη, προκαταστολή και άμεση επέμβαση ώστε να σβήνουν οι φωτιές – πυρκαγιές υπαίθρου εντός μιας ώρας από την έναρξή των. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την οργάνωση, εκπαίδευση, προμήθεια εξοπλισμού κλπ των κατοίκων και εργαζομένων της υπαίθρου διαμέσου των Δασικών, Αγροτικών, Μελισσοκομικών, κλπ Συνεταιρισμών, των διαφόρων Συλλόγων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Εθελοντικών ομάδων.
Η κατάσβεση των φωτιών – πυρκαγιών είναι τοπική υπόθεση και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η επέμβαση πρέπει να είναι άμεση και γι αυτό πρέπει να οργανωθεί όσο καλύτερα γίνεται το ντόπιο δυναμικό (προσωπικό, μηχανήματα, έργα – εργασίες, Σύλλογοι, Συνεταιρισμοί, Εθελοντές κλπ, Τοπική Αυτοδιοίκηση).
Ναι αυτά τα χρήματα να επιστραφούν και να αξιοποιηθούν από τις τοπικές κοινωνίες υπαίθρου με στόχο να ελαχιστοποιηθούν οι ζημιές από τις πυρκαγιές και όχι στην λειτουργία πρόσθετων χωρίς ουσιαστική ωφέλεια Υπηρεσιών τάχα εξειδικευμένων πυροσβεστών. Ενώ οι δασεργάτες και ρητινοσυλλέκτες κλπ δεν έχουν την ικανότητα κατάσβεσης πυρκαγιάς αλλά έχουν ικανότητα εκτέλεσης εργασιών αποκατάστασης (κορμοφράγματα κλπ) των συνεπειών των πυρκαγιών όπως πρόσφατα την επιβεβαίωσαν (γιατί εμείς δεν το ξέραμε;) και οι φίλοι μας Αμερικανοί εμπειρογνώμονες που προσκλήθηκαν από τον κ .Πρωθυπουργό για τις εργασίες που έγιναν και γίνονται στην Βόρεια Εύβοια.
Για του λόγου το αληθές ένα παράδειγμα.
Ο Δασικός Συνεταιρισμός Άτταλης Ψαχνών Ευβοίας είναι ιδιοκτήτης του ομώνυμου δάσους εμβαδού πλέον των 30.000 στεμμάτων και επεκτείνεται στα όρια του ΟΤΑ Άτταλης περιοχής Ψαχνών και αποτελεί τμήμα του δάσους της Δίρφυς το οποίο δεν έχει καεί. Για το δάσος Δίρφυς υπάρχει ενδιαφέρον, και αλίμονο να μην υπήρχε, για την προστασία του από τις πυρκαγιές από το κ. Πρωθυπουργό σύμφωνα με τις δηλώσεις του στην Βουλή. Να δούμε ενέργειες και αποτέλεσμα. Είναι μια τυπική αγροτοδασική περιοχή με έντονο οικολογικό ενδιαφέρον. Αν αυτός ο Δασικός Συνεταιρισμός είχε κάποια επιχορήγηση και φυσικά έλεγχο, επίβλεψη και καθοδήγηση θα μπορούσε:
Να οργανώσει και αξιοποιήσει ακόμα καλύτερα την παραγωγή του δάσους ρητίνη, ξυλεία κλπ (πεύκου, ελάτης, αειφύλλων πλατυφύλλων) δηλαδή οικονομική πρόσοδος.
Να προστατεύσει το δάσος και τις αγροτικές καλλιέργειες από κάθε κίνδυνο και κυρίως από τις πυρκαγιές.
Να έχει σε συνεχή επιφυλακή τουλάχιστον 10 άτομα (δασεργάτες κλπ) πλήρως εξοπλισμένα για την αντιμετώπιση των φωτιών –πυρκαγιών σε όλη την περιοχή αρμοδιότητας του αλλά και στις γειτονικές την κρίσιμη περίοδο των πυρκαγιών.
Να έχει συντηρήσει δρόμους, αντιπυρικές ζώνες, σημεία υδροληψίας, καθαρισμούς συστάδων και αγροτικών εκτάσεων, στεγασμένων ζωνών κλπ
Να λειτουργεί πυροφυλάκειο και δασοπυροσβεστικό σταθμό με πυροσβεστικά οχήματα, υδροφόρες, εργαλεία, εφόδια κλπ.
Να ξεσηκώνει- παρακινεί ώστε να συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι του χωριού, ο κανένας όπως μπορεί, στην κατάσβεση φωτιάς – πυρκαγιάς. Και να είναι περισσότερο προσεκτικοί στις δραστηριότητες τους.
Να δίδει εργασία – απασχόληση στους ντόπιους δασεργάτες, ρητινοσυλλέκτες κλπ.
Δηλαδή να είναι ένα βασικό τοπικό κύτταρο δασοπυρόσβεσης που θα λειτουργεί συμπληρωματικά του ενιαίου ξεχωριστού Εθνικού συστήματος δασοπυρόσβεσης που πρέπει να οργανωθεί σε εντελώς νέες βάσεις και όχι με την απαράδεκτη σημερινή δομή, όσον αφορά τις πυρκαγιές υπαίθρου, και ‘’φιλοσοφία ‘’ της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που απέτυχε με οικτρά αποτελέσματα.
Στην κεντρική και Βόρεια Εύβοια υπάρχουν τουλάχιστον 30-50 Δασικοί Συνεταιρισμοί και όλη αυτή δύναμη δασοπυρόσβεσης πηγαίνει χαμένη γιατί απλούστατα δεν έχει οργανωθεί όπως πρέπει και επιβάλλεται να γίνει. Αλλά είναι κατάλληλοι οι Δασικοί Συνεταιρισμοί για τα έργα εργασίες της αποκατάστασης των συνεπειών της πυρκαγιάς και καλώς τους ανατέθηκαν οι σχετικές εργασίες και καλώς έγινε η οικονομική ενίσχυσή τους, εκτός της αμοιβής τους, από το Κράτος αλλά δεν μπορούν να συμμετέχουν οργανωμένα στην κατάσβεση των πυρκαγιών. Δεν είναι τραγικό και επιζήμιο για τον τόπο;
Νομίζω ότι εύκολα κανείς μπορεί να υπολογίσει ότι με τα ανωτέρω 12 εκατομμύρια ευρώ και το προτεινόμενο σχήμα θα έχουμε σε επιφυλακή και ετοιμότητα επί 4μηνο σε επίπεδο χώρας τουλάχιστον 2000 έως 2500 επιστρατευμένους – εθελοντές δασοπυροσβέστες για άμεση επέμβαση και κατάσβεση των φωτιών – πυρκαγιών υπαίθρου δηλαδή του τόπου τους και σίγουρα θα έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και συμφέρον οποιουδήποτε άλλου ξένου με την περιοχή πυροσβέστη.
Έπειτα από τα ανωτέρω και κατά την άποψή μου αυτές οι Μονάδες είναι περιττές και δεν θα προσφέρουν στην επίτευξη του στόχου της κατάσβεσης των φωτιών – πυρκαγιών της υπαίθρου γιατί σχεδόν πάντα θα είναι καθυστερημένες στο τόπο του συμβάντος ολιγομελής και απλώς θα συμμετέχουν στις πυρκαγιές και θα κάνουν ότι κάνουν οι απλοί πυροσβέστες που μεταφέρονται από μακριά στο τόπο του συμβάντος.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι ανάλογο σχήμα είχε οργανωθεί και από την Δασική Υπηρεσία με την ίδρυση τα έτη 1992- 93 των λεγόμενων «δασοκομάντος»που σταμάτησαν να λειτουργούν μετά από το ατύχημα πτώσης ελικοπτέρου και τραγικού θανάτου των στελεχών που επέβαιναν σε αυτό. Τότε εκτιμήθηκε και έτσι όπως είχαν οργανωθεί, κατά τα Αμερικάνικα πρότυπα, εκείνες οι Μονάδες δεν προσέφεραν πολλά στην αποτελεσματικότητα κατάσβεσης των πυρκαγιών. Λένε ότι στις ΗΠΑ έχουν επιτυχία. Αλλά γιατί τόσα χρόνια δεν έχουν υιοθετηθεί από όλες τις Υπηρεσίες κατάσβεσης άλλων χωρών; Πρέπει να επισημάνουμε ότι σε κάθε τόπο υπάρχουν διαφορετικές και ειδικές κοινωνικές, οικονομικές, και φυσικές συνθήκες με συνέπεια διαφορετικά να αντιμετωπίζονται οι πυρκαγιές .
Προφανώς οι αρμόδιοι φαίνεται να πιστεύουν ότι το πρόβλημα θα λυθεί με την πρόσληψη 500 πυροσβεστών, την μερική αναδιοργάνωση της ΠΥ, την αγορά ή ενοικίαση αεροσκαφών και ελικοπτέρων και με χωρίς την συμμετοχή του λαού και κυρίως των κατοίκων της υπαίθρου. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο οι αρμόδιοι είναι σε μεγάλη πλάνη.
Επιβάλλεται να γίνει ριζική αναδιοργάνωση του συστήματος πρόληψης – προκαταστολής – καταστολής των πυρκαγιών υπαίθρου και δασών γιατί εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται το υπάρχον σύστημα με την ΠΥ απέτυχε παταγωδώς γεγονός που είχα προβλέψει από 1998.
Καλό θα ήταν οι αρμόδιοι (Κυβέρνηση, βουλευτές, πολιτικά κόμματα κλπ) πριν αποφασίζουν να διαβάζουν τις εισηγήσεις των ειδικών, διαφόρων επιτροπών πχ Goldammer και κυρίως τα διαχρονικά πορίσματα των Επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων…
Μάρτιος 2022
Ηλίας Καπράλος – Δασολόγος
Αναδημοσίευση από dasarxeio.com
