Ο πόλεμος της δασοπυρόσβεσης είχε για άλλη μια φορά θύματα. Αυτή τη φορά δυο συνάδελφοί της Πολεμικής Αεροπορίας έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθεια κατάσβεσης της πυρκαγιάς στην Κάρυστο. Σε αυτούς τους ήρωες στεκόμαστε ευλαβικά μπροστά τους και κλίνουμε το γόνυ. ΑΘΑΝΑΤΟΙ. Στους οικείους τους εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας και την συμπαράσταση μας.
Δεν μπορούμε όμως να μην αποδώσουμε ευθύνη σε όλους όσους αυτή την περίοδο ώθησαν το μηχανισμό δασοπυρόσβεσης, και οδήγησαν το προσωπικό, πυροσβεστικό και αεροπορικό, πέρα από τα όρια τους. Με γερασμένο προσωπικό και πυροσβεστικά οχήματα, ναι μεν με περισσότερα εναέρια μέσα σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, κάποιοι να έχουν το θράσος να χαλκεύουν τα στοιχεία και να αμφισβητούν τα δεδομένα για 3.600 οργανικά κενά και να μιλάνε για διπλασιασμό των οχημάτων μας, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε τους αιρετούς, σε όλα τα επίπεδα, αφού ξέρουν από όλα και μπορούν να τα κάνουν όλα. Ας έρθουν λοιπόν να σταθούν για λίγο δίπλα μας για λίγα λεπτά απέναντι στη φωτιά και να καταλάβουν ότι με 45ο C, 46οC ή 47οC δεν είναι τίποτα μπροστά στην ένταση της φωτιάς αλλά και της ανάγκης για κατάσβεση.
Οι συνάδελφοί μας που παλεύουν τις φωτιές, με απίστευτες καιρικές συνθήκες όταν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι απαλλάσσονται από την απλή έκθεση στον ήλιο, εργάζονται συνεχόμενα και αγόγγυστα σε 45οC και πλέον βαθμούς κελσίου, μετακινούμενοι από το ένα μέτωπο στο άλλο, χωρίς την στοιχειώδη ανάπαυση, αλλά πάνω από όλα έχουν την πίεση της κοινής γνώμης επειδή τάχα δεν καταφέρνουμε να σβήσουμε τις φωτιές, επειδή τάχα δεν υπάρχουν αεροπλάνα ή όταν υπάρχουν δεν ξέρουν να προσβάλουν τη φωτιά, επειδή τάχα δεν έχουμε γνώση του αντικειμένου.
Στράγγισε το μυαλό και το αίμα μας αλλά όχι η ψυχή μας. Δουλεύοντας ασταμάτητα με ανυπολόγιστη υπερεργασία, χωρίς ρεπό και με ανάκληση αδειών. Με τους Πυροσβέστες να αντιμετωπίζουν λιποθυμίες, εμφράγματα, εγκαύματα, θερμοπληξίες και αναπνευστικά προβλήματα συμπτώματα σωματικής εξάντλησης αλλά τα βάζουν σε δεύτερη μοίρα, τα αγνοούν και είναι εκεί στο μέτωπο και στο δρόμο μέρες τώρα αδιάκοπα.
Ιπτάμενοι και Προσωπικό εδάφους της Π.Α. νυχθημερόν στο καθήκον για να ενώνουν γη και ουρανό, προκειμένου να μας βοηθήσουν. Στρατός, Αστυνομία, εθελοντές του Π.Σ. και κυρίως εσείς, όλοι οι ανώνυμοι εθελοντές που μέρες τώρα ανιδιοτελώς συμβάλετε στον αγώνα μας με κάθε μορφής βοήθεια.
.
Δεν είναι ώρα για πολλά λόγια. Τώρα που η θυσία των Ηρώων είναι μια πραγματικότητα ελπίζουμε όλοι να σωπάσουν και να προσπαθήσουμε από κοινού να ενδυναμώσουμε τον μηχανισμό δασοπυρόσβεσης και όχι να τον πιέζουμε πέρα από τα όρια του.
Είμαστε άνθρωποι που θέλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας και να γυρνάμε στις οικογένειες μας.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ.
