Το Firefighting ενόψει της Διεθνούς Ημέρας Εθελοντισμού 5 Δεκεμβρίου, συνομιλεί με 12 γυναίκες οι οποίες ξεχωρίζουν για το εθελοντικό τους έργο και μας υπενθυμίζουν την αξία της προσφοράς. Η Βασιλική Πρίτσκα μας αφηγείται τις δικές της ιστορίες από τα πεδία μάχης δίνοντας ηχηρά μηνύματα για την συμβολή των εθελοντών σε έκτακτες συνθήκες.
by Κωνσταντίνος Μασούρας // Photo Credits: Νεκτάριος Γεροστάθης – Νίκος Σίντος
Πόσα χρόνια ασχολείστε ενεργά με τον εθελοντισμό;
Ονομάζομαι Πρίτσκα Βασιλική κατάγομαι απο την Αριδαια και είμαι 21 χρονών. Με τον εθελοντισμό ασχολούμαι 2 χρόνια και υπάγομαι στη Π.Υ Καρδίτσας.
Πόσο εύκολο είναι για μια νέα γυναίκα να βρίσκεται στη πρώτη γραμμή;
Για μια νέα γυναίκα, η ένταξη στη πρώτη γραμμή μπορεί να είναι αρκετά απαιτητική, αλλά και εξαιρετικά ανταποδοτική. Αν και το επάγγελμα αυτό παραδοσιακά θεωρείται ανδροκρατούμενο, όλο και περισσότερες γυναίκες εισέρχονται στον τομέα. Το δύσκολο συχνά είναι να κερδίσεις την αποδοχή για να μπορέσεις να δείξεις ότι μπορείς να βγάλεις εις πέρας τις δυσκολίες, ενώ μέσα από αυτό όταν το πετυχαίνεις, το συναίσθημα του καθήκοντος και της συνεισφοράς είναι ανεκτίμητο. Η σωματική και ψυχική ανθεκτικότητα είναι κρίσιμα στοιχεία, αλλά με τη σωστή εκπαίδευση, αφοσίωση και τη στήριξη από την ομάδα, μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην προστασία της κοινωνίας.
Τι στερεότυπα αντιμετωπίζει ένας εθελοντής στις μέρες μας;
Οι εθελοντές, τα στερεότυπα που έχουν να αντιμετωπίσουν συνήθως είναι από ένα κομμάτι ανθρώπων και όχι γενικότερα από όλους, που θεωρούν πως ο εθελοντισμός συνδέεται με την ιδέα ότι είσαι λιγότερο ικανός, σε συνδυασμό με την έλλειψη εμπιστοσύνης, σε αντίθεση με ένα μόνιμο προσωπικό. Παρά το γεγονός ότι οι απαιτήσεις είναι εξίσου υψηλές για όλους και καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια μόνιμοι και εθελοντές μαζί, για το καλύτερο.
Διηγηθείτε μας ένα συμβάν που θα σας συνοδεύει στην εθελοντική σας σταδιοδρομία
Ένα συμβάν που δεν πρόκειται να ξεχάσω ήταν οι πλημμύρες το Σεπτέμβριο του 2023, με την καταιγίδα «Daniel», που αποτέλεσε μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα. Στην συνέχεια κατά την διάρκεια, βρέθηκα δίπλα στην Π.Υ και τους πολίτες, προσφέροντας βοήθεια όπου υπήρχε ανάγκη, με οποιοδήποτε τρόπο. Ενώ ένα στιγμιότυπο απο κάποια στιγμή της ημέρας που θα θυμάμαι έντονα ήταν οι απλές, αλλά τόσο δυνατές ευχές όπως «καλή δύναμη» από κάποιους πολίτες, οι οποίοι, παρά την προσωπική τους κατάσταση, αναγνώριζαν την προσπάθεια όλων, μονίμων και εθελοντών.
