Το Firefighting ενόψει της Διεθνούς Ημέρας Εθελοντισμού 5 Δεκεμβρίου, συνομιλεί με 12 γυναίκες οι οποίες ξεχωρίζουν για το εθελοντικό τους έργο και μας υπενθυμίζουν την αξία της προσφοράς. Η Μαριάννα Πηλού μας αφηγείται τις δικές της ιστορίες από τα πεδία μάχης δίνοντας ηχηρά μηνύματα για την συμβολή των εθελοντών σε έκτακτες συνθήκες.
by Κωνσταντίνος Μασούρας // Photo Credits: Νεκτάριος Γεροστάθης – Νίκος Σίντος
Πόσα χρόνια ασχολείστε ενεργά με τον εθελοντισμό;
4 χρόνια συνολικά ασχολούμαι με τον εθελοντισμό. Όλα ξεκίνησαν με μια δασική πυρκαγιά δίπλα από το σπίτι μου όπου δεν είχα ιδέα πώς να προστατεύσω την οικογένεια, το σπίτι, ακόμα και τους γείτονες μου. Αποφάσισα να γίνω εθελόντρια για μην χρειαστεί να μείνω άπραγη την επόμενη φορά, εν ώρα υπηρεσίας και εκτός.
Πόσο εύκολο είναι για μια νέα γυναίκα να βρίσκεται στη πρώτη γραμμή;
Το να βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. Αντιμετωπίζουμε σωματικές και ψυχικές προκλήσεις που δοκιμάζουν τα όρια μας. Τρέχουμε προς κάτι που οι άλλοι τρέχουν μακριά. Το πιο δύσκολο είναι οι κοινωνικές προκαταλήψεις που συχνά αμφισβητούν την ικανότητά μιας γυναίκας να διαχειριστεί καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές γυναίκες που αποδεικνύουν καθημερινά ότι έχουν τη δύναμη, τις γνώσεις και την αντοχή να ανταπεξέλθουν σε αυτά τα καθήκοντα, ανοίγοντας σημαντικούς δρόμους για τις επόμενες γενιές.
Τι στερεότυπα αντιμετωπίζει ένας εθελοντής στις μέρες μας;
Πολλοί θεωρούν ότι ο εθελοντισμός είναι μια δραστηριότητα που δεν απαιτεί σοβαρή αφοσίωση, παραβλέποντας τη σωματική και ψυχική καταπόνηση που αντιμετωπίζουν οι εθελοντές. Συχνά υποτιμάται η εκπαίδευση και η εξειδίκευση που χρειάζονται για να ανταποκριθούν σε επείγουσες καταστάσεις. Παράλληλα, οι ώρες που ξοδεύουν στην εξέλιξη γνώσεων και τεχνικής είναι πραγματικά τεράστια. Με βροχή, λάσπη, σε καύσωνα και παγωνιά, η εκπαίδευση γίνεται πάντα με την παρουσία και καθοδήγηση επαγγελματιών, η παλαιότερων εθελοντών με όρεξη και υπομονή να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις που αποκτούν μετά από χρόνια υπηρεσίας με το Πυροσβεστικό σώμα.
Διηγηθείτε μας ένα συμβάν που θα σας συνοδεύει στην εθελοντική σας σταδιοδρομία
Πλημμύρες Τρικάλων, Σεπτέμβρης 2023.
Η μέρα ξεκίνησε στις 7:00 το πρωί στο πυροφυλάκιο. Εκεί ξεκινήσαμε με ένα όχημα και τρεις εθελοντές την πορεία μας για τα πλημμυρισμένα Τρίκαλα. Μέχρι της 9:00 το πρωί, και μετά από κάποιες στάσεις, είμαστε πλέον οκτώ εθελοντικά πυροσβεστικά οχήματα, σύνολο 43 εθελοντές, με την ίδια πορεία. Οι ασύρματοι μας ρυθμισμένοι ώστε να επικοινωνούμε ανά πάσα στιγμή του ταξιδιού. Όλοι με ένα κοινό στόχο, όρεξη και φιλότιμο.
Πολλές ώρες ταξιδιού μετά, με την άφιξη μας στον σταθμό Τρικάλων, βλέποντας το κουρασμένο προσωπικό, τον μειωμένο διαθέσιμο εξοπλισμό και την κατάσταση της πόλης, καταλάβαμε πόσο πολύτιμη είναι η εθελοντική μας βοήθεια. Λάβαμε τις εντολές μας και κάποιοι ξεκίνησαν να δουλεύουν από το ίδιο βράδυ κιόλας. Αντλούσαμε νερό από ένα νοσοκομείο για πάνω από 12 ώρες. Η κατάσταση απαιτητική λόγω της αυξημένης επικινδυνότητας μόλυνσης, ηλεκτροπληξίας και άλλων. Η αίσθηση συνεισφοράς και ικανοποίησης αργότερα, ακόμα μεγαλύτερη. Τρεις μέρες αργότερα με το τέλος της αποστολής μας, 43 συνάδελφοι και πλέον φίλοι, γυρίσαμε στους σταθμούς μας ώστε τα οχήματα να ξανά επανδρωθούν για την δεύτερη αποστολή.
