Το Firefighting ενόψει της Διεθνούς Ημέρας Εθελοντισμού 5 Δεκεμβρίου, συνομιλεί με 12 γυναίκες οι οποίες ξεχωρίζουν για το εθελοντικό τους έργο και μας υπενθυμίζουν την αξία της προσφοράς. Η Θωμαή Τσιάντου μας αφηγείται τις δικές της ιστορίες από τα πεδία μάχης δίνοντας ηχηρά μηνύματα για την συμβολή των εθελοντών σε έκτακτες συνθήκες.
by Κωνσταντίνος Μασούρας // Photo Credits: Νεκτάριος Γεροστάθης – Νίκος Σίντος
Πόσα χρόνια ασχολείστε ενεργά με τον εθελοντισμό;
Κατάγομαι από την Καρδίτσα και ασχολούμαι με τον εθελοντισμό δυο χρόνια.
Πόσο εύκολο είναι για μια νέα γυναίκα να βρίσκεται στη πρώτη γραμμή;
Θαυμάζω τις γυναίκες που διαλέγουν να κάνουν ένα τέτοιο επικίνδυνο επάγγελμα και ταυτόχρονα δύσκολο,αυτός είναι ένας λόγος που διάλεξα να γίνω εθελόντρια .Με την σωστή συνεργασία, των συναδέρφων και εθελοντών, μπορούμε να πετύχουμε αδιανόητα πράγματα.
Τι στερεότυπα αντιμετωπίζει ένας εθελοντής στις μέρες μας;
Τα στερεότυπα που αντιμετωπίζει ένα εθελοντής στις ημέρες μας είναι πολλά.Ένα από αυτά είναι, γιατί διαλέγεις να ξοδεύεις το χρόνο σου,βάζοντας την ζωή σου σε κίνδυνο. Από την άλλη πλευρά,οι γυναίκες κατακρίνονται, λόγο της μυϊκής τους δύναμης, ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μια περιστατικό, που είναι τελείως λάθος. Γιατί όταν θες κάτι πολύ, μπορεί να τα κατάφερες.
Διηγηθείτε μας ένα συμβάν που θα σας συνοδεύει στην εθελοντική σας σταδιοδρομία
Το συμβάν που μου έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη μου είναι η πλημμύρα Daniel που έγινε στις 7-9-2023. Την 2η ημέρα,της κακοκαιρίας,ήμουν τηλεφωνείο, σηκώνοντας αμέτρητα τηλέφωνα από τον κόσμο που ζητούσε βοήθεια από τα χωριά που είχαν πληγεί. Συγκεκριμένα, μια γιαγιά που θα μου μείνει πάντα στην μνήμη μου,μου είπε <<γιατί δεν μπορείς να έρθεις εσυ με την βάρκα σπίτι μου,να με σώσεις,κοριτσάκι μου>>.
