Κουράζομαι αισιόδοξα , γιατί είδα μπροστά στον όλεθρο και το σκοτάδι να φυτρώνει η ελπίδα, ο αλτρουισμός και η αλληλοβοήθεια .
Είδα μετά από καιρό , το ΕΜΕΙΣ να αποκτά ουσία , υπόσταση και προτεραιότητα έναντι του ΕΓΩ .
Είδα τα αδέρφια μας τους Πυροσβέστες , να μπαίνουν στο ρέμα της Χελιδονούς την νύχτα χωρίς να ξέρουν αν θα ξαναβγούν ζωντανοί από εκεί μέσα το πρωί , αλλά γνωρίζοντας ότι οτιδήποτε και να γινόταν , δεν θα επέτρεπαν στην φωτιά να περάσει .
Είδα παλικάρια της ΔΙΑΣ εκτός υπηρεσίας, να καταφθάνουν να εκκενώσουν ξενοδοχείο σκύλων στην Βαρυμπόμπη μαζί με πολλούς άλλους εθελοντές πολίτες , σχηματίζοντας και κατευθύνοντας άμεσα έναν σωτήριο στολίσκο οχημάτων , για να διασωθούν αθώες τετράποδες ψυχές από την επερχόμενη λαίλαπα .
Είδα την κοινωνία των πολιτών να οργανώνεται με νέους ψηφιακούς τρόπους , καθώς και με παλιούς και πατροπαράδοτους , ώστε να προσφέρει – με όποιο τρόπο μπορεί – ανακούφιση , υποστήριξη και κουράγιο σε όλους τους πληγέντες αυτής της ανείπωτης καταστροφής , όπως και σε όσους ήταν στην 1η γραμμή της μάχης .
Είδα μετανάστες/εργάτες γης στον Άγιο Στέφανο από κοινού με κατοίκους , εφέδρους και εθελοντές να συγκρατούν όλοι μαζί στην οδό Τραπεζούντος την φωτιά , πριν μπει στον αστικό ιστό , και να πανηγυρίζουν αγκαλιά , όταν αυτοί οι πολύχρωμοι και θορυβώδεις αρχάγγελοι της Πυρόσβεσης από ψηλά , έκαναν ρίψεις καίριες , επικίνδυνες και λυτρωτικές .
Είδα συναδέλφους μου στις Αφίδνες , όταν η φωτιά μπήκε μέσα στο χωριό και εκκένωναν τον οικισμό από όσους έμειναν πίσω , να λένε σε όσους αρνήθηκαν να υπακούσουν στις υποδείξεις τους να φύγουν : “Ωραία , αν δεν φύγεις … θα μείνω εδώ να κάουμε μαζί !!!!”
Είδα την ομάδα συνόδων σκύλων της ΕΛ.ΑΣ. σε συνεργασία με φιλοζωικές οργανώσεις να διασώζει και να μεταφέρει , ωσάν μια άλλη Κιβωτός του Νώε , στα βανάκια της σκυλιά , γατιά, κατσίκες , κότες , λαγούς και γαϊδουράκια !!!!!
Είδα ένα πολύχρωμο μωσαϊκό Πυροσβεστών από όλο τον κόσμο , να διασπείρεται στα βουνά , τις πλαγιές και τους ουρανούς της χώρας μας , και να κάνουν τον αγώνα και την αγωνία μας , δικό τους !!!!
Όλα όσα είδα και έζησα αυτές τις μέρες “γεννούν” μέσα από τα κάρβουνα και τα αποκαΐδια έναν υγιή σπόρο ελπίδας !!!
Ελπίδα ότι θα ξημερώσει μια καλύτερη μέρα ….
Ελπίδα ότι τα σπίτια που κάηκαν θα ξαναχτιστούν ….
Ελπίδα ότι η φύση που μαύρισε θα ξαναπρασινίσει ….
Ελπίδα ότι θα συνεχίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να προσφέρουμε βοήθεια (και κάποιοι δυστυχώς την ίδια μας την ζωή) όταν μας καλεί η πατρίδα και ο συνάνθρωπος μας που υποφέρει ….
Ελπίδα ότι κανόνας θα γίνει η προσφορά έργου , προσπάθειας και ιδρώτα αντί του ατελείωτου , μονομανούς και ανέξοδου κυνηγιού εντυπώσεων αποκλειστικά για τα like , share and subscribe !!!!
ΥΓ 1 : Αν και η αισιοδοξία μου είναι αυτή που με παρακίνησε να γράψω αυτό το κείμενο , δεν μπορώ να παραβλέψω κατι που με έκανε εξαιρετικά αρνητική εντύπωση .
Οι τραγωδίες δεν μπαίνουν σε ζυγαριά !!!!
Η κάθε μία , έχει την δική της ξεχωριστή ιστορία πόνου και δακρύων .
Αλλά όσοι από εμάς , ζήσαμε το 18 , να καταφθάνουν οι συνοδείες με τις πτωματοσακούλες με τα καρβουνιασμένα υπολείμματα παιδιών στο νεκροτομείο στο Γουδί και βλέπαμε γονείς να προσεύχονται να μην ταυτοποιηθεί το dna τους με κάποια από αυτές … ξέρουμε ότι κάποια πράγματα δεν είναι και ούτε πρόκειται ποτέ να είναι ίδια , ίσα και όμοια !!!!
ΥΓ 2 : Οφείλουμε όλοι μας ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αφανή ήρωα αυτής της τραγωδίας ….
Τις οικογένειες των Πυροσβεστών , Αστυνομικών , υπαλλήλων των Δήμων και της Πολιτικής Προστασίας , των Ενόπλων Δυνάμεων και όλων των εθελοντών που είδαν τους αγαπημένους τους ανθρώπους , άλλη μια φορά , να βγαίνουν από την πόρτα του σπιτιού τους , χωρίς να ξέρουν αν θα γυρίσουν πίσω , περιβάλλοντας τους με αγάπη , στήριξη και προσευχές για να επιτύχουν στο καθήκον τους !!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ
Μπορεί ο Μπρεχτ να είπε “Αλίμονο στην χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες” αλλά νιώθω τόσο τυχερός και ευλογημένος που ζω σε μια χώρα που έχει τόσους πολλούς από αυτούς !!!!
Η μάχη συνεχίζεται ….
Καλή δύναμη ….
Καλό κουράγιο ….
Καλό αγώνα ….
Άστ/κας ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΟΜΆΔΑ ΔΙΑΣ Β/Α ΑΤΤΙΚΉΣ
ΑΝ.ΤΑΜΙΑΣ ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Σ.Ε.Φ.Ε.Α.Α.
+Photo credit
Alexandros Dimitriou
