Γιάννης Πετρούτσος: Η «πύρινη» διαδρομή προς την κορυφή.
Είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων, εργάζεται αθόρυβα και μεθοδικά, όσοι τον γνωρίζουν δεν διστάζουν να του αποδώσουν τον χαρακτηρισμό του «πολυμήχανου» σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Είναι εκείνος που δεν θα διστάσει να μπει μπροστά στο πεδίο της μάχης. Ακόμα και εάν έχει τραυματιστεί – σοβαρά με κίνδυνο της υγείας του – θα αρνηθεί να εγκαταλείψει, όπως συνέβη στις καταστροφικές φωτιές της Αττικής το καλοκαίρι του 2021.
Με αυτοθυσία κάτω από αντίξοες συνθήκες τον περασμένο Μάιο θα διασώσει συνολικά 16 άτομα (πυροσβέστες και πολίτες), όταν εγκλωβίστηκαν από τις πύρινες γλώσσες στο Χάνι Δερβενίου στη Δυτική Αττική.
Η επιχειρησιακή αρτιότητα και το υψηλό αίσθημα καθήκοντος, με μοναδική αποστολή την ασφάλεια πολιτών και περιουσιών, δικαίως τον ανέδειξαν μεταξύ των αξιόμαχων στελεχών του Πυροσβεστικού Σώματος.
Η προαγωγή του στη θέση του Υπαρχηγού με τον βαθμό του Αντιστρατήγου, μπορεί να τον «εξέπληξε», όπως μας αποκαλύπτει, όμως η πορεία του πρώτου παιδιού πολύτεκνης οικογένειας από τη Χρυσοπηγή Ερυμάνθου Αχαΐας, Γιάννη Πετρούτσου αποδεικνύει πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο στη ζωή, αρκεί να το θες, να έχεις πίστη στο Θεό και να κοιτάς μπροστά, όπως πάντα του έλεγε ο κληρικός πατέρας του, λόγια που τα κρατά ως «φυλαχτό» μέχρι και σήμερα.
Φάρος» της ζωής του η μητέρα του, σημείο αναφοράς του η σύζυγος του και όλος ο κόσμος του, οι δυο γιοί τους!
Πώς και γιατί το παιδί πολύτεκνης οικογένειας, με καταγωγή από τη Χρυσοπηγή του Δήμου Ερυμάνθου Αχαΐας, παίρνει την απόφαση να γίνει πυροσβέστης;
Η τύχη, ομολογουμένως το έφερε να ακολουθήσω το επάγγελμα του Πυροσβέστη. Ο τόπος καταγωγής μου, η Χρυσοπηγή Αχαΐας, ένα μικρό χωριό στις πλαγιές του πανέμορφου βουνού Ερύμανθος, καθώς και το γεγονός ότι αποτελώ το πρώτο παιδί πολύτεκνης οικογένειας, συνέβαλαν στο να αγαπήσω τόσο το φυσικό περιβάλλον, όσο και τους ανθρώπους, δύο αναπόσπαστα στοιχεία για να γίνει κανείς πυροσβέστης. Η επιλογή μου αυτή με δικαιώνει καθημερινά και ακόμη και σήμερα θα έκανα την ίδια ακριβώς επιλογή καθώς τα συναισθήματα που έχω νιώσει και οι εμπειρίες που έχω αποκομίσει από τη μέχρι τώρα πορεία μου είναι ανεκτίμητα.
Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια; Η οικογένεια, τα αδέλφια, γενικά η ζωή στο χωριό;
Από τα παιδικά μου χρόνια, γαλουχήθηκα με αξίες που με βοήθησαν να εκτιμώ όσα έχω, έμαθα να αναλαμβάνω τις ευθύνες μου και να φροντίζω τις αδελφές μου, ως το μεγαλύτερο παιδί. Ανατρέχω συχνά στο παρελθόν στις ξέγνοιαστες στιγμές που απολαμβάναμε στη φύση του χωριού παρέα με όλα τα παιδιά, εικόνες που οι νέοι της σημερινής εποχής δυσκολεύονται να κατανοήσουν, καθότι η αστικοποίηση και οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής σε κάθε περίπτωση αποτελούν τροχοπέδη στην ανεμελιά των νέων.
Ποια η συμβουλή, τα λόγια του πατέρα σας, που κρατάτε από παιδί μέχρι και σήμερα; Πόσο καθοριστική ήταν και είναι στη ζωή σας η παρουσία της μητέρα σας;
«Πάντα να κοιτάω μπροστά, να προσπαθώ να είμαι καλός άνθρωπος και πάντα κοντά στο Θεό». Αυτά τα απλά λόγια του ιερωμένου πατέρα μου έτσι απλά όπως ακούγονται, αποτέλεσαν για έμενα αρχή και καταφύγιο σε δύσκολες καταστάσεις. Η δε μητέρα μου ήταν και είναι για μένα ο φωτεινός φάρος στη ζωή μου, που τα λόγια και οι διδαχές της φώτιζαν και φωτίζουν τον δρόμο της ζωής μου.
«Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΕΞΕΠΛΗΞΕ…»
Στα 32 και πλέον χρόνια υπηρεσίας στο Πυροσβεστικό Σώμα, έχετε κληθεί να διαχειριστείτε δύσκολες καταστάσεις. Ποια ήταν εκείνη που σας έχει «χαραχθεί» στη μνήμη σας και γιατί;
Κάθε συμβάν είναι ιδιαίτερο και κάθε δύσκολη κατάσταση απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση. Είναι ανάμικτα τα συναισθήματα όταν επιχειρούμε. Αγωνία, ένταση, κούραση, κίνδυνος, αλλά όταν όλη η προσπάθεια τελεσφορεί και ιδιαίτερα όταν διασώζονται ανθρώπινες ζωές τότε η ηθική ικανοποίηση είναι τεράστια.
Ποιοι ήταν οι σημαντικότεροι «σταθμοί» της υπηρεσιακής σας ζωής ;
Στον υπηρεσιακό βίο, σταθμοί της υπηρεσιακής μου ζωής αποτέλεσαν οι διαφορετικοί άνθρωποι που είχα και έχω την ευκαιρία να συνεργάζομαι. Οι «θέσεις» έχουν αξία όταν ο θεμέλιος λίθος τους είναι η θέληση για συνεργασία και η εξέλιξη. Αισθάνομαι τυχερός που γνώρισα τέτοιους ανθρώπους στο παρελθόν, από κάθε τομέα, ως επικεφαλής του πεζοπόρου τμήματος της Δυτικής Ελλάδας, ως Διοικητής του 1 ου ΠΣ Πατρών, ως διοικητής των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών του Νομού Ηλείας, ως Περιφερειακός Διοικητής των Πυροσβεστικών Διοικήσεων Δυτικής Ελλάδας, ως Συντονιστής Επιχειρήσεων με αρμοδιότητα τη Στερεά Ελλάδα – Εύβοια, το Βόρειο – Νότιο Αιγαίο και την Κρήτη, αλλά και ως Συντονιστής Επιχειρήσεων Πελοποννήσου-Δυτικής Ελλάδας και Νήσων(Κεφαλλονιά-Ζάκυνθο), Συντονιστής Επιχειρήσεων Αττικής. Ομοίως και σήμερα, έχω δίπλα μου σπουδαίους συνεργάτες με όραμα και αξίες.
Ποιο είναι το «προσωπικό» στοίχημα που έχετε θέσει για το Πυροσβεστικό Σώμα, μετά και την ανάληψη των νέων καθηκόντων σας, ως υπαρχηγός; Τι είναι αυτό που θα θέλατε να αφήσετε ως παρακαταθήκη;
Η ανάληψη των καθηκόντων μου ως υπαρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, αποτελεί ιδιαίτερη τιμή από την Πολιτεία προς το πρόσωπό μου. Ταυτόχρονα έχω αναλάβει τη θέση που μέχρι πρόσφατα κατείχε ο αγαπητός μου φίλος στρατηγός εα Ιάκωβος Κλεφτοσπύρος. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι υπάρχει συνέχεια. Υπάρχουν δεδομένα πάνω στα οποία θα εργαστούμε, ώστε να εξελίξουμε κατά το μέγιστο βαθμό το επιχειρησιακό μας σχέδιο. Εχουμε τη στήριξη της Πολιτικής Ηγεσίας, έχουμε τη διάθεση και το όραμα. Από τη πρώτη μέρα ξεκινήσαμε δυναμικά και θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια ώστε να βρισκόμαστε κατά το δυνατόν μπροστά από τις εξελίξεις.
Οταν σας ανακοινώθηκε η προαγωγή, ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις;
Η συγκεκριμένη θέση συνιστά τιμή και ηθική ανταμοιβή της μέχρι τώρα επαγγελματικής μου πορείας. Αποτελεί χρέος μου να ανταπεξέλθω και να διαχειριστώ κάθε πρόκληση του επαγγέλματος μου. Σας διαβεβαιώνω πως η ανακοίνωση της προαγωγής με εξέπληξε ευχάριστα και ταυτόχρονα μου έδωσε δύναμη και διάθεση για περισσότερη δουλειά.
Τι είναι εκείνο που πρέπει να διαθέτει κάποιος για να καταταγεί στο Πυροσβεστικό Σώμα; Τι κάνει κάποιον «ξεχωριστό» στη διαχείριση κρίσεων; Πρόκειται για συνδυασμό εμπειρίας και εκπαίδευσης;
Για να γίνεις πυροσβέστης θα πρέπει πρωτίστως να θέσεις δύο δεδομένα, ίσως πάνω από τον εαυτό σου. Την αγάπη για τον συνάνθρωπο και τη φύση. Ολες τις άλλες αρετές που πρέπει κάποιος να διαθέτει, τις ανακαλύπτει στην πορεία του στο Σώμα, οι ικανότητες βελτιώνονται με την κατάλληλη εκπαίδευση και φυσικά η εμπειρία αποκτιέται στο πεδίο.
Εάν δεν ήσασταν πυροσβέστης, τι θα ήσασταν;
Είναι αλήθεια ότι σήμερα, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να ασκεί κάποιο άλλο επάγγελμα. Πάντα ένιωθα ηθική ικανοποίηση, όταν βοηθούσα τον οποιοδήποτε βρισκόταν σε ανάγκη. Το επάγγελμα του πυροσβέστη με συναρπάζει και θεωρώ ότι ήρθε για να συμπληρώσει το παζλ της προσωπικότητάς μου και να συμβάλει στο ποιος είναι ο Γιάννης Πετρούτσος σήμερα.
«Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ … ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ»
Αδιαμφισβήτητα η ζωή του πυροσβέστη και δη ενός ανώτατου αξιωματικού με οικογένεια, είναι δύσκολη υπόθεση. Ποιος ο ρόλος της συζύγου σας για να «κρατηθεί»;
Η σύζυγος μου Πανωραία, παίζει καθοριστικό ρόλο ώστε η οικογένειά μου να παραμένει δεμένη. Λόγω της φύσης του επαγγέλματός μου και των συχνών μετακινήσεων, η κατανόηση, η ηρεμία και η καρτερικότητά της με γεμίζουν δύναμη. Η αγάπη που λαμβάνω κοιτάζοντας τα μάτια της επιβεβαιώνουν, ότι όλα αυτά που κάνω δεν γίνονται μάταια.
Εχετε δυο γιους που πλέον, διαγράφουν τη δική τους επαγγελματική πορεία. Θα θέλατε να έχουν ακολουθήσει το δικό σας «μονοπάτι»;
Αδιαμφισβήτητα, η γέννηση των δύο παιδιών μου, αποτελούν σταθμό της προσωπικής μου ζωής. Η στήριξη που μου παρέχει η οικογένειά μου είναι μεγάλη σε κάθε βήμα μου. Είμαι περήφανος για τους γιους μου και τις επιλογές τους. Σήμερα, διαγράφουν τη δική τους επαγγελματική πορεία και από την πλευρά μου θα είμαι πάντα δίπλα τους με όλες μου τις δυνάμεις. Ολοι μας είμαστε ξεχωριστοί και διαφορετικοί.
Στο τέλος της ημέρας τις σας «ηρεμεί»;
Είναι αλήθεια ότι οι αυξημένες υποχρεώσεις των τελευταίων ετών μείωσαν τον ελεύθερο χρόνο μου. Σε κάθε ευκαιρία όμως θα παρακολουθήσω θέατρο και θα ακούσω μουσική. Προσπαθώ επίσης να βρίσκομαι, έστω και για λίγο, με αγαπημένους φίλους, ώστε να μοιραστούμε ευχάριστες στιγμές με άφθονο γέλιο. Ιδιαίτερα στην εποχή μας, που όλα κυλούν τόσο γρήγορα και άχρωμα, οι καλοί φίλοι, όπως και η καλή οικογένεια είναι σαν ένας θησαυρός στη ζωή του κάθε ανθρώπου.
Μαριά Παπαγιαννακοπούλου – https://pelop.gr
