Τι ζητούν με ανακοίνωσή τους
Στην αυτοκτονία πυροσβέστη στη Λαμία αναφέρεται Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών Στερεάς Ελλάδος κάνοντας λόγο για την ανάγκη εφαρμογής τακιτκών ιατρικών ελέγχων που για προληφθούν ανάλογα φαινόμενα.
H Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών Στερεάς Ελλάδος, εκφράζει την λύπη της και τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του 42χρονου συνάδελφου πενταετή πυροσβέστη, που με δραματικό τρόπο έβαλε τέλος στη ζωή του το απόγευμα του Σαββάτου και την ώρα που βρισκόταν σε υπηρεσία στην περιοχή του Προφήτη Ηλία στη Λαμία.
Μας κατακλύζουν σκέψεις πως ένα τέτοιο τραγικό γεγονός θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί εάν εφαρμόζονταν οι απαραίτητοι τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι κάθε χρόνο στο πυροσβεστικό προσωπικό και ιδιαίτερα μετά από εμπλοκή των πυροσβεστών σε δύσκολα και πολλών σωματικών και ψυχικών απαιτήσεων συμβάντα.
Είναι τόσο μεγάλη η σωματική και ψυχολογική πίεση που δέχεται ένας πυροσβέστης από την εντατικοποίηση της εργασίας, που τα αποτελέσματα δεν μπορεί να τα γνωρίζει κάνεις εάν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα. Η ψυχοσύνθεση των πυροσβεστών δεν μπορεί να είναι η ίδια μετά από πολλά χρόνια εργασίας σε ένα επάγγελμα, που είναι βαρύ επικίνδυνο και ανθυγιεινό και δεν αναγνωρίζετε.
Επιπρόσθετα το επάγγελμα του πυροσβέστη έχει εύρη φάσμα αρμοδιοτήτων που δεν έχει αρχή μα ούτε και τέλος όσο η τεχνολογία προχωρεί. Η συχνή έκθεση των πυροσβεστών σε ποικίλα επιβαρυντικά για την υγεία περιβάλλοντα στοιχεία, λόγω ύπαρξης έντονων καπνών, αιωρούμενων σωματιδίων, υπολειμμάτων καύσης, διοξινών σε πυρκαγιές χωματερών, χημικών παραγώγων από αστικά και βιομηχανικά συμβάντα. Η έκθεση στις υψηλές θερμοκρασίες των καιόμενων υλικών και των θερμοκρασιών του περιβάλλοντος δεν μπορεί να μην παίρνονται υπόψη για την ομαλή ψυχική ηρεμία των πυροσβεστών .
Η συχνή εμπλοκή σε τροχαία ατυχήματα και διασώσεις ποικίλων περιπτώσεων, υπό αντίξοες συνθήκες, εκτός από την έντονη σωματική καταπόνηση δημιουργούν μεγάλη ψυχική επιβάρυνση.
Η υπέρβαση του τακτικού χρόνου εργασίας των πυροσβεστών ιδιαίτερα στα μεγάλα δασικά συμβάντα, χωρίς ανώτατα καθορισμένα χρονικά όρια, μέχρι εξαντλήσεως, είναι συχνό φαινόμενο.
Συνέπεια όλων αυτών και της εντατικοποίησης της εργασίας, είναι τα φαινόμενα εκδήλωσης σοβαρότατων παθήσεων στους υπαλλήλους του Π.Σ, όπως καρδιοπάθειες, κακοήθειες, διαφόρων μορφών ηπατίτιδες, μυοσκελετικές κακώσεις και μία σειρά άλλων ασθενειών και μόνιμων αναπηριών, συνέπεια της χρόνιας επαφής με μολυσματικούς παράγοντες και της μόνιμης ύπαρξης επαγγελματικού άγχους.
Όλα αυτά τα χρόνια η Ε.Α.Κ.Π. έχει αναδείξει τους κινδύνους και τις σοβαρές επιπτώσεις που υπάρχουν στην υγεία των πυροσβεστών κατά την εργασία.
Έχουμε καταγγείλει την πεισματική άρνηση στη μη θεσμοθέτηση των απαιτούμενων νομοθετημάτων, από όλες ανεξαίρετος τις κυβερνήσεις, για την εφαρμογή της υγιεινής και ασφάλειας. Η πλήρη έλλειψη της πρόληψης για τα αναγκαία μέτρα και για την αντιμετώπιση των κοινών παραγόντων που δημιουργούν τους επαγγελματικούς κινδύνους, για την προστασία της υγείας και της ζωής όλων των εργαζομένων.
Αξίζει να σημειωθεί η κύρια αιτία που δεν εφαρμόζονται ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της ζωής των πυροσβεστών, είναι η πολιτική περικοπών όλων των κυβερνήσεων, που στερεί από τον προϋπολογισμό του Πυροσβεστικού Σώματος τα απαιτούμενα ποσά που χρειάζεται για να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που δεν:
Εφαρμόστηκαν ποτέ οι ήδη θεσμοθετημένες διατάξεις από το 2003 ( νόμος 3144 ) για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους εργασίας, όπως σύσταση και κάλυψη θέσεων γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας, ιατρικοί έλεγχοι, καταγραφή των επαγγελματικών ατυχημάτων και ασθενειών, ασφαλείς χώροι εργασίας, επαρκής καθαριότητα υπηρεσιών κ.α.
Έχουν εκδοθεί ακόμα ( μετά από 15 χρόνια ), τα Προεδρικά Διατάγματα για τα μέτρα προστασίας στα επιχειρησιακά συμβάντα.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις έχουν επιδείξει την απαξίωσή τους σε ότι αφορά την εφαρμογή της προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος, όπως και την αναγνώριση του επαγγέλματος ως Βαρύ, Επικίνδυνου και Ανθυγιεινού. Αγνόησαν προκλητικά, τα 38 θανατηφόρα ατυχήματα και τους εκατοντάδες τραυματισμούς συναδέλφων εν ώρα υπηρεσίας από το 1998 που έγινε η μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στο Π.Σ., ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης της δουλειάς και των μεγάλων ελλείψεων.
Είναι πολύ πιθανό όμως ότι και αυτό το τραγικό γεγονός, δεν θα λάβαινε χώρα εάν τα συμβιβασμένα συνδικαλιστικά μας όργανα είχαν αγωνιστική διάθεση να παλέψουν όλα αυτά τα 20 σχεδόν χρόνια που είναι στην επικαιρότητα τα Β.Α.Ε. για τους πυροσβέστες, και δεν αρκούνταν μόνο στην αποστολή υπομνημάτων.
