Ένας γενναίος πυροσβέστης εκκολάπτεται! Ο Παναγιώτης ένα βράδυ είδε στον ύπνο του ότι έσβηνε φωτιές και, όταν ξύπνησε, ενημέρωσε τη μητέρα του ότι είχε αποφασίσει ποια θα είναι η ευχή του, ξεκάθαρα αποφασισμένος: να σβήνει φωτιές!
Αμέσως η νεράιδά του επικοινώνησε με το Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδος, που ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό και μαζί ξεκίνησαν να οργανώνουν την πιο μαγική μέρα για εκείνον.
Φορώντας το καλύτερο χαμόγελό του και τα μοντέρνα γυαλιά ηλίου του, κατέφτασε στις εγκαταστάσεις του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών “Ελευθέριος Βενιζέλος”, όπου τον υποδέχτηκε ο εκεί διοικητής, Αντιστράτηγος ε.α., Γεώργιος Καραμανλής, και τον ενέταξε απευθείας στην ομάδα.
Όπως κάθε σωστός πυροσβέστης, φυσικά, έτσι και ο Παναγιώτης είχε το δικό του ερμάριο, με το όνομά του, όπου βρήκε τη στολή του. Τη φόρεσε και ήταν έτοιμος! Οδηγήθηκε στην αίθουσα ενημερώσεων, όπου ο διοικητής τον ενημέρωσε για όλα τα σημαντικά θέματα, καθώς και για το ότι ποτέ δεν ξέρουν τι μπορεί να κρύβει η μέρα και τι περιστατικά μπορεί να προκύψουν. Αφού τελείωσε η ενημέρωση, είχε έρθει η ώρα να πετάξουν. Κατευθύνθηκαν, λοιπόν, προς το ελικόπτερο και ο πυροσβέστης Παναγιώτης έζησε μια μοναδική εναέρια εκπαίδευση, όπου οι συνάδελφοι του εξήγησαν το πόσο σημαντικό και χρήσιμο είναι το ελικόπτερο για την Πυροσβεστική. Είπε, μάλιστα, πως κατάφερε να δει και το σπίτι του από εκεί ψηλά που βρισκόταν! Ήταν πολύ θαρραλέος σε όλη τη διάρκεια της πτήσης. Μόλις προσγειώθηκαν, κατευθύνθηκαν ξανά στην αίθουσα ενημερώσεων, όπου δεν πρόλαβαν να καθίσουν και ήχησαν δυνατά οι σειρήνες! Από τα μεγάφωνα ακούστηκε ότι προέκυψε συμβάν και χρειαζόταν να πάει άμεσα στο όχημα ο πυροσβέστης Παναγιώτης για κατάσβεση πυρκαγιάς σε κινητήρα αεροπλάνου. Έτρεξε γρήγορα, ανέβηκε στο πυροσβεστικό όχημα και όταν έφτασαν στο σημείο, ατρόμητος πάντα, έσβησε τη φωτιά με τη μάνικα και με τη βοήθεια των συναδέλφων του.
Επέστρεψε καταϊδρωμένος από τη γεμάτη μέρα και όλοι τον υποδέχτηκαν με χειροκροτήματα και επευφημίες. Είχε ξοδέψει, όμως, πολλή ενέργεια, οπότε λίγο φαγητό και μία λαχταριστή τούρτα, ήταν ό,τι έπρεπε. Άνοιξε και τα δώρα του από τις νεράιδες και ο ενθουσιασμός του ήταν ολοφάνερος.
Ο διοικητής τον αποχαιρέτησε, λέγοντάς του ότι, πλέον, είναι κι εκείνος ένα άξιο μέλος του Πυροσβεστικού Σώματος Ελλάδος. Ο Παναγιώτης έχει μάθει από πολύ νωρίς να μάχεται γενναία την ασθένειά του και αυτή τη γενναιότητα έδειξε και στη μάχη με τις φλόγες.
